a dowiedziałam się o Światowym Dniu Mokradeł z profilu Lasów Państwowych na instagramie, ale są również inne nazwy: "obszarów wodno-błotnych" lub też "terenów podmokłych" (wikipedia), a notatka jest oczywiście w odniesieniu do szlaku bursztynowego.
Przykładem terenów bagiennych, przez które prowadził dawny szlak handlu bursztynem jest Krajinski park Ljubljansko barje w Słowenii, gdzie po rozległych moczarach z czasów rzymskich pozostał mały rezerwat przyrody w miejscowości Bevke.
Na obrzeżach zabagnionej równiny Rzymianie założyli kilka dużych osad i pomiędzy Nauportus a Emona główną drogą komunikacji była rzeka Ljubljanica, o czym świadczą liczne odkrycia archeologiczne. Na mapie widoczne jest między innymi stare koryto rzeki przesunięte przez Rzymian bliżej kamieniołomu Podpeč, by ułatwić transport do budowy miasta Emona, jak i od północy mokradeł poprowadzili drogę bitą, co znacznie ułatwiło komunikację.
Krajinski park Ljubljansko barje z mozaiką pól uprawnych i łąk, gdzie począwszy od Rzymian, człowiek wraz z przyrodą kształtuje obraz tej przestrzeni
Mali plac nature reserve,
Institute Ivan Cankar for culture, sport and tourism Vrhnika
The isolated Kostanjevica hill near the village of Bevke is the home of the only remainimg, "living" peatland in this part of Europe. The area called Mali plac has been proclaimed as a nature reserve.
Nowadays, only small patches of peatland, covered with beeches and buckthorn, bear witness to the former riches of the marsh. One of then is Jurcovo peat bog which extraction failed to exhaust completely. In the past turf was mostly used for heating, for melting lead, as loose garden peat.
To, że zaczęto zabiegać o bursztyn i stał się on przedmiotem handlu sprawiło, że zaczęły powstawać często uczęszczane szlaki, które omijając przeszkody terenowe wiodły wzdłuż dolin rzecznych przez przełęcze górskie i przejścia między bagnami do celu podróży.
Rekonstrukcja najdawniejszych przepraw rzecznych i przejść bagiennych jest istotnym elementem metody odtwarzania sieci komunikacyjnej, a co za tym idzie, jest ściśle związana z historią osadnictwa. Przecież musiano dostarczyć przedmioty handlu do skupisk osadniczych, by wymienić się na to pożądane a zarazem modne "złoto północy", nie inaczej jak pokonując trasę wiodącą i lądem i wodą (np. śródlądowe drogi wodne). A punktami etapowymi najpewniej były najbardziej dogodne miejsca na postój, jak np.na przedpolach przełęczy, przy brodach rzecznych lub przejściach przez bagna. Jak i również przy przechodzeniu z trasy lądowej na wodną i odwrotnie, gdzie trzeba było przenocować, zmienić np. konie, czy przeładować towar i zaopatrzyć się w żywność.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz